19 EKİM CUMARTESİ
Direnişimizin 17. günü. Hava açık.
Gün içerisinde yine ziyaretçilerimiz oluyor. Öğlen saatlerinde Okmeydanı
Halkevleri’nden 6-7 kişi ziyaretimize geldiler. Ellerinde çay şeker
getirmişler. Teşekkür ederek alıyoruz. Çaylarımızı yudumlarken, direnişimiz ve
taşeron sistemi konusunda sohbet ettik. Direnişimize destek olduklarını
belirterek ayrıldılar.
Akşam olunca dinlenmek üzere
arkadaşlarımız nöbeti bize devrediyorlar. Bugünü de böylece sonlandırıyoruz.
20 EKİM PAZAR
Direnişimizin 18. günü. Bugün hava
yine açık. Bugünümüzü sakin geçirdik. Tek tük ziyaret edenler haricinde fazla
gelenimiz olmadı. Sanırız yarın uzun bir aradan sonra mesainin ilk günü olacağı
için insanlar tatilin son gününü evlerinde aileleriyle geçirmeye ayırmışlar. Bizlerde
çadırımızı düzenleyip, temizlik yaparak geçiriyoruz vaktimizi.
21 EKİM PAZARTESİ
19 günü geride bıraktık. Bayram
tatili sona erdi ve bugün iş başı yapıyor insanlar. Çadırı görüp selam
verenler, kolay gelsin dileklerini iletenler oluyor sabah saatlerinde.
Çözüme yaklaştığımızı net bir
şekilde görmeye başladık. Çalışan arkadaşlarımız birimler halinde toplantılar
yaparak, çadıra katılımı tartışıyorlar. Tüm uğraşlarına rağmen sendika yönetimi
meşruluğumuza leke süremedi. Bu olumlu gelişmeler bizleri sevindiriyor.
İlerleyen süreçlerde korkularını yenerek bizlerin arasına katılacaklarına
inanıyoruz.
22 EKİM SALI
Direnişimizin 20. günü oldukça
hareketli geçiyor. Zafer arkadaşımız fiili direnişi sayesinde işine geri
alındı. Çadırımızın ilk zaferidir bu.
Bu arada işçileri bu yöntemle
oyalayamayacağını anlayan Şube başkanı Hikmet Aygün’ün alternatif toplantılar
düzenlemesi sonunun yaklaştığını gösteriyor. 20-25 işçiyle yaptığı toplantıya ona sürpriz
yaparak bizde katıldık. Arkadaşımız ‘’İŞ BİRLİKÇİ’’ diyerek yüzüne haykırınca
‘’sevgili abicim’’ diyerek yanıt vermesi pişkinliğin de bu kadarına pes
dedirtecek bir durumdu. Toplantıda çıkan sonuç ise 12 Kasım’daki mahkemeden
sonra sonuç alınamazsa çadıra katılmak oldu.
Biliyoruz ki bu kararı onlara
direnişimizin gücü aldırtmıştı. Ne
gariptir ki önümüzde olması gereken sendikacılar bizlerin zorlamasıyla adım
atmak zorunda kalıyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder